Εγώ, εσύ και η τριχόπτωση...ή αλλιώς η ανδρικού τύπου αλωπεκία στη ζωή μας...

Λέγεται ανδρικού τύπου διότι αρχίζει από τη κορυφή της κεφαλής και το μέτωπο. Μπορεί να είναι και γενικευμένη αν η μείωση μαλλιών υφίσταται σε όλο το τριχωτό της κεφαλής. Για μια γυναίκα όμως αυτές οι ιατρικές διευκρινίσεις δεν λένε πολλά. Βλέπει τα μαλλιά της να πέφτουν, να αραιώνουν, κάθε βράδυ κάθεται στο καθρέφτη να δει μήπως φάνηκε μισό εκατοστό παραπάνω από το κρανίο και νιώθει άσχημη. Άρρωστη.
1) Ελέγξτε το θυροειδή σας, πιθανόν ο υπερθυροειδισμός να είναι η αιτία.
2) Έχετε αρκετό σίδηρο; Τρέφεστε σωστά; Μήπως ακολουθήσατε καμία στραβή δίαιτα;
3) Μην χρησιμοποιείται έντονα χημικά προιόντα, πιστολάκι, σίδερο για τα μαλλιά και μην τα μαζεύετε σε πολύ σφιχτά χτενίσματα(καλά αυτό αν το κάνετε είστε μαζόχα προφανώς)
4) Περάσατε έντονο στρες; Μήπως γεννήσατε;
Αυτά είναι που σε ρωτάνε. Και αν η απάντηση σε όλα τελικά είναι όχι είστε στη κατηγορία του "Μην αγχώνεστε". Αυτό φταίει για όλα. Είστε αγχωτική. Να βέβαια εσείς και όλες οι υπόλοιπες γυναίκες που θα αρχίζετε να διακρίνετε με λιγότερα μαλλιά. Οχι δεν υπάρχουν φάρμακα, δοκιμάστε φαρμακευτικά σαμπουάν, γαλακτώματα, αμπούλες, χάπια, μάσκες. Δοκιμάστε να κουρευτείτε.
Και αν ακόμα απορείτε καλωσήρθατε στο κλαμπ. Ναι ισχύει οτι οι επιστήμονες δεν μπορούν να δώσουν κάποια σαφή εξήγηση για την πάθηση. Ίσως φταίει η μόλυνση του περιβάλλοντος ίσως κάποια αναπάισθητη ορμονική αλλαγή.
Υπάρχουν καλά νεα. ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΑΣ ακόμα και αν αυτό περιμένετε να γίνει. Και εγώ δεν το πίστευα αλλά ισχύει. Απλά χρειάζεται παραπάνω προσοχή, καλό θα είναι να παίρνετε σωστά προίοντα περιποίσης. Μπορειται να δοκιμάστε θεραπεία με ενέσεις κάτω από το δέρμα του τριχωτού της κεφαλής, νομίζω δουλέυει. Πολύ καλά είναι και τα παραδοσιακά μέσα όσο και αν φαίνεται περίεργο. Λάδι στα μαλλιά πριν το λούσιμο, ξύδι για να μαλακώσουν μετα. Πολλή φροντίδα και πολλή προσοχή. Και οκ ναι το κρανίο μου/ της φαίνεται λίγο σε μερικά σημεία κοντά στη χωρίστρα. Αλλά αυτό δεν μας κάνει και ανάπηρες.
Οι άνθρωποι ζουν με πολύ χειρότερα, αυτό συνηδειτοποίησα σε κάποιο σημείο. Και σταμάτησα να μετραω πόσες τρίχες έφυγαν στο λούσιμο. Σταμάτησα να ψαχνω το ιδανικότερο σημείο για τη χωρίστρα, μην τυχόν και φανεί τίποτα.Σταμάτησα να κοιτάω με προσοχή τα ξένα κεφάλια να δω αν έχουν περισσότερο μαλλί. Δε κάνει να αγχώνομαι πια ειπαμε :)

Αστικοί μύθοι (1)

Η ροκού
Η μουσική στη διαπασών και το τζην τζ'ακετ να ανεμίζει. Σήμερα πια το αγοράζεις πανεύκολα, τότε που πρωτάκουσε ροκ ούτε που μπορούσε να φανταστεί τέτοια ποικιλία. Καλά ούτε τα mp3 player κυκλοφορούσαν τότε. Τώρα όλη η παρέα χωράει σε ένα μικρό στικάκι: Η Τζάνις, ο Κέρτ, ο Τζίμι. Το τρένο πάντως τα τελευταία 20 χρόνια δεν έχει αλλάξει διαδρομή. Ομόνοια- Περισσός με την ίδια ταχύτητα. Ούτε εκείνη έχει αλλάξει διαδρομή. Τόσα χρόνια τα αγαπημένα δισκάδικα στη Σόλωνος, την Ιπποκράτους και τους παραδρόμους. Και πέρα από την κιθάρα και τα ντράμς, τα στέκια, τις μπύρες και τις συναυλίες δεν υπήρχε τίποτα. Δουλειές περιστασιακές, σπουδές αν όχι πολιτικές, τουλάχιστον αρκετά πολιτικοποιημένες. Άντρες καμποσοι, κυρίως βρωμούσαν μπύρα, ιδρωτίλα και κουβάλαγαν μια κιθάρα στον ώμο. Αναρωτιόταν αν αυτό ήταν που ήθελαν να πουν τα τραγούδια της. Αν αυτή η απόλυτη ελευθερία είναι ελευθερία ή φυλακή. Ποτέ δεν ταξίδεψε στην Αμερική, όσο και αν ήθελε. Δεν μπορούσε να κάνει οικονομίες, δεν έβαζε όρια σε τίποτα.Απλά ζούσε τη στιγμή. Σημασία έχει το ταξίδι, λένε οι στίχοι. Μα αν δεν έχεις προορισμό, πως ξέρεις οτι ταξιδέυεις; Για τις επιλογές της δεν μετάνιωσε. Ήταν 40, άβαφτη, ατημέλητα μαλλιά, στενό παντελόνι. Κατέβηκε Περισσό. Χαμογέλασε στον εαυτό της. Τουλάχιστον εκείνη ήταν ακέραια, ανεξάρτητη και σχεδόν ειλικρινής. Σαν τον ήχο της κιθάρας.

Θέλω
- να μην περιμένω
- να παίρνω ο,τι δίνω
- να μπορώ να κάνω όνειρα για το μέλλον
- να μην πιάνω τον εαυτό μου οτι είμαι μόνη
- να μην πληγώνω κανέναν
- να μην με πληγώνουν
- να μην φοβάμαι τίποτα
- να έχω μια αγκαλια να με δεχτεί
- να είμαι ευτυχισμένη

και να σταματήσω επιτέλους να νιώθω τόσο απέραντα κουρασμένη...