Μου λείπει...αυτή είναι η αλήθεια...δεν θέλω να επιστρέψουμε εκεί που είμασταν, όχι. Θα θέλα να μπορούσαμε να προχωρησούμε όμως μαζι. Γιατί μερικές φορές σκέφτομαι οτι καταλαβαίναμε πράγματα ο ένας για τον άλλο που κανείς άλλος δεν έβλεπε. Ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω. Μου λείπει η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας που μου έδινε. Μου λείπουν οι ώρες που πέρασα γελώντας. Μου λείπει ένας ψίθυρος μέσα στη νύχτα. Μου λείπει τόσο το όνειρο που είχα χτίσει. Στην τελική απλά μου λείπει...