Friday, June 22, 2007

Αερικό είσαι...Παύλος Παυλίδης....Αυτή είναι η μουσική υπόκρουση της νεας μου κατάθεσης ψυχής. Τι να γράψω που δεν το έχουμε μοιραστεί; Άρα λοιπόν πάμε τα βασικά...Τελείωσα το σχολείο επιτέλους. Η χαρά μου θα ήταν τεράστια αν τα αποτελέσματα μου ήταν και λίγο καλύτερα αλλά οκ. Γύρω στα 17.000. Οτι στεναχώρια ήταν να πάθω την έπαθα χτες που το πρωτοείδα. Τώρα πια δεν με ενδιαφέρει. Δεν παει να.....Δεν πάει βέβαια αλλά οκ. Εγώ θα μπορώ να λεω τουλάχιστον οτι το ξαπόστειλα. :Ρ Ελπίζω να πετύχω την νοσηλευτική μου για να τελειώνει αυτή η ψυχοφθόρα υπόθεση.
Από περαιτέρω νεα. Είχα τόσες αγκαλιές αυτές τις μέρες που θα έχω να τις θυμάμαι για πολύ καιρό ακόμα. Ρεούλι μου, έχεις ένα υπέροχο σπίτι, μια υπέροχη μαμά και τις καλύτερες ταινίες του κόσμου. Στελλούκο, σ'αγαπάω πολύ αδελφούλη μου. Και του χρόνου θα έρχομαι Αγγλία να χτυπιέμαι στα gigs σου. Γιώργο και Αγγελική(εσείς πάτε πλεον μαζί :Ρ) είσασταν η πρώτη αγκαλιά μου όταν έβαλα κλάμματα με το 10 στη φυσική(εεε είπαμε έγραψα 18,3 στην έκθεση έτσι για να έχουμε ποικιλία).
Φώτη μου, φώτη μου,φώτη μου....Σου έπεσαν όλα μαζί αυτές τις μέρες. Αλλά τα καταφέρνεις τόσο καλά όσο κανείς. Και τελικά είσαι Σούπερμαν. Ναι κυκλοφορόυν ακόμα τέτοιοι. Αλλά έιναι μεμονομένα δείγματα και κάτω τα χέρια σας από τον δικό μου γιατί θα έχετε να κάνετε με μένα(νεκροζώντανη κόρη βρυκολακίνας με έφεση στη λογοτεχνία ΛΟΛ)
ΑΑΑΑ είχαμε και το φανταστικοαπίθανο μιτινγκόνι....Ρε είμαστε όλοι τρελοί σε αυτό το φόρουμ, γι'αυτό περνάμε τόσο καλά μαζί. Και βέβαια σε λίγο θα φτιάξουν τα στάρμπακς μπαν λιστ με το ονοματά μας. Η μάλλον με τα νικς, γιατί για κάποιο μυστηριο λόγο με αυτά απευθυνόμαστε ο ένας στον άλλον. ΕΕΕΕ εσύυ.....πως σε λένε.....τέσπα Λούνα, Μπέλλα και Ροντ γυρίστε από δω...χεχε
Λοιπόν,πάω να συγυρίσω για΄τι αύτιο γυρνάει η μαμά μου εκ Παρισίων και κάπως πρέπει να την καλοπιάσω πριν δει το 10αρι.

Thursday, June 07, 2007

Λοιπόν τι να πω; (Τίιιιιιποτα φωνάζουν οι αναγνώστες από κάτω, μας έπρηξες πια με την αυτοβιογραφία σου!!!)Αλλά δεν πτοούμαι, αντιθέτως, συνεχίζω ακάθεκτη να παραθέτω νεα, εντυπώσεις, γνώμες και να κάνω ατελίωτο διάλογο -μονόλογο που με κατατάσει το δίχως άλλο σε κάποια σπάνια κατηγορία ψυχασθένειας. ΛΟΛ...
Τελείωσαν. Ναι, οι ξέρεις-ποιες. Οι ακατονόμαστες. Η δοκιμασία που δεν εύχομαι σε κανέναν. Το δράμα ενός + χρόνου. Οι Πανε.....όχι , όχι δεν μπορώ να το πω. Μου προκαλεί ρίγος και ανεβαίνει η πίεση. Να δούμε τώρα και τα αποτελέσματα να γελάσουμε. Πάντως θα μπορούσε να είναι χειρότερα. (την αισιοδοξία μου τη διακρίνετε? λολ)
Ξεκίνησε μια νεα φάση στη ζωή μου, καθώς και στη ζωή ορισμένων φίλων μου(ο νοών νοείτο, αλλά πολλοί φίλοι μου πέρασαν σε νεα στάδια τελευταία).Χαίρομαι που τα πράγματα ήρθαν έτσι.Εξ'άλλου όλες οι αλλαγές για καλό είναι.Πάντως για τον εαυτό μου μπορώ να πω οτι άλλαξα πολύ,ξαφνικά συρρικνώθηκε ο μυξοκλαίγομαι-δεν μπορώ-δεν θέλω-δεν ξέρω εαυτός μου,και βγήκε μια νέα, σίγουρη, και αισιόδοξη κοπέλα. Ετούτη η τελευταία έχει πολύ επιτυχία σε ορισμένους. :Ρ
και τώρα είναι καλοκαίρι , θα παω για μπάνιο, θα δω όλους μου τους φίλους,θα χαζέψω ατελέιωτες ώρες μπροστά στην τηλεόραση ταινίες που τόσο μου είχαν λείψει και απλά θα κάααααααααααααααααααααααααααθομαι....πως έγινε αυτό...είχα τόσα πολλά να γράψω νόμιζα και τελικά κατέληξα σε κάτι ηλίθιες κοινοτυπίες... ουφ...φταίει μάλλον που είμαι πολύ χαρούμενη για όλους και όλα...με όλους και με όλα....με κάποιους <3...