Όταν αποφάσισα να κάνω αυτό το ποστ, δεν είχα καθόλου διάθεση...Έφταιγε που ήμουν κουρασμένη, λίγο στεναχωρημένη με τον χαζοχαρακτήρα μου, που έχει την ιδιότητα να στεναχωρεί τους άλλους, ενώ δεν το θέλω....λίγο θυμωμένη με τους άλλους που μερικές φορές με προσγειώνουν και βλέπω απότομα και μια άλλη πλευρά των πραγμάτων, και ξαφνικα αντιλαμβάνομαι οτι ο εγωσιμός μου πρέπει να κάνει πέρα...λίγο μπερδεμένη(ως συνήθως) γενικά με όλα τα παραπάνω...αλλά τελικά κατάλαβα οτι δεν αξίζει να τρελλαίνομαι με το παραμικρό...αρκεί να είμαι αισιόδοξη και να μην φοβάμαι να αλλάξω...
ΑΑΑΑ!!!!Ορίστε κάηκα με το τσαι που πίνω....(η ρώσικη καταγωγή δίνει σημεία ζωής)....ναι ως συνήθως η έμπνευση να πιω τσαι μου ήρθε νυχτιάτικα...και ως συνήθως πάλι έπρεπε να πιω τα τρια τέταρτα της κούπας για να συνειδητοποίησω οτι δεν ανακάτεψα τη ζάχαρη και έχει μείνει στον πάτο...ΜΠΡΑΒΟ ΜΟΥ!!!!(με συνέφερε κάπως το τσαι από την ψυχολογική αναθεώρηση που ζούσα όπως βλέπετε)
λοιπόν, επειδή έχω αρχίσει να παραλογίζομαι εδώ περα, και μάλλον ήρθε η ώρα να πέσω στην αγκαλιά του Μορφέα, λεω να κλείσω εδώ τούτο το αξιομνημόνευτο ποστ....(και αν βγάλετε άκρη, μπορείτε να αρχίσετε να σφυράτε γύφτικα)....βέβαια σε άλλη αγκαλιά θα προτιμούσα να πέσω τώρα...σε μια μεγάλη και ζεστή ....και να δω κατι γαλαζοπράσινα μάτια...ουπς, παρεκτράπηκα....όνειρα μου γλυκά πάντως....

Βαρετοί άνθρωποι...σε τόσα μπλόγκ μπαίνω και κανείς δεν έχει κάνει νεο ποστ. Ουτέ καν ο μαρουλοαδερφός μου, από την πολλή συγκίνηση που με γνώρισε τελικά προφανώς.
Δεν πειράζει εδώ είμαστε για να σπάσω το κατεστημμένο.
Τελευταία ακούω πολύ ραδιόφωνο. Είναι σαν λαχείο. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλά το επόμενο τραγούδι, σε ποιόν κόσμο θα σε ταξιδέψουν οι φωνές. Φωνές που έρχονται από το πουθενά και με λίγες νότες και πολύ συναίσθημα(αν αξίζει το κομμάτι) σου διηγούνται ιστορίες. Δυστυχώς η περισσότερη μουσική σήμερα δεν είναι καθόλου τέτοιου είδους. Και δεν εννοώ φυσικά τα χορευτικά κομμάτια και τα μπιτ,γιατί αυτά ευθύς εξαρχής δεν προορίζονται για να κάθεσαι και να τα ακούς σαν τις τέσερις εποχές του βιβάλντι. Μιλάω για την ψευτοτζάζ, ψευτοροκ, και κυρίως την τραγική ποπ, που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά. Γι'αυτο ακούω ραδιοφώνο, και ιδίως αργά το βράδυ όταν βάζουν παλιά κομμάτια, μπαλάντες, ίσως και κανένα πιο ψαγμένο σύγχρονο.

Έχω όρεξη για σαρκασμό και ειρωνεία. Σε μεγάλες δόσεις. Λες και σας βλέπω όμως τώρα μπροστά μου που διαβάζετε αυτές τις σειρές. Η Ρεα προετοιμάζεται για πολλά γέλια, και έχει ηδη ζωγραφιστεί ένα χαμόγελο στα χείλη της. Ο Στέλιος κοιτάει με απορημένο και ονειροπόλο βλέμμα(ρε τι κάνει ο έρωτας). Ο Μιχάλης έχει σοβαρό ύφος έτοιμο να κρίνει την λογοτεχνική ποιότητα και την ευστοχία του κειμένου. Και συ Φώτη, έχεις σκάσει στα γέλια από την πρώτη κιόλας πρόταση κουνάς με νοήμα το κεφάλι και λες από μέσα σου οτι επιστρέφω στο φυσικό μου περιβάλλον(της ειρωνείας).
Είπαμε ήθελα να σαρκάσω ε? Μπορώ πχ να ανφέρω την ατάκα της ημέρας. Περνώντας με την κολλητή μου δίπλα από το παρκαρισμένο αμάξι ενός καθηγητή μας βλέπουμε στο πίσω κάθισμα ένα παιδικό καθσιματάκι(ξέρετε από αυτά τα ειδικά για το αυτοκίνητο). Οπότε η κοπέλα αναρωτιέται "έχει και μωρό?" και εγώ παίρνω το χαρακτηριστικό σαρκαστικό ύφος και της κάνω " Όχι, για την γυναίκα του το έχει. Είναι μικρόσωμη, βλέπεις."
Επίσης θα ήθελα να ειρωνευτώ λίγο τη μπλογκομανία που ξέσπασε στο φόρουμ μας. Δεν φτάνει που είχαμε την τιμή να απολαύσουμε το εξαιρετικό δημιούργημα του κανονάκη (όσοι δεν το διαβάσατε ακόμα και σας ενδιαφέρει η μελέτη της ψυχολογίας των αστικοποιημένων ψιλογκόθ εφήβων , σας το συνιστώ ανεπυφίλακτα, είναι καλό υλικό για διατριβή ), τώρα έφτιξε και ο άνδρο αυτό το ρημάδι όπου όλοι υποτίθεται οτι πρέπει αν γράφουμε ένα κάτι. Προς το παρόν το μόνο που καταφέράμε έιναι 2-3 σχόλια παραπονεμένων που δεν αξιώθηκαν να ελένξουν το μέιλ τους ώστε να δουν πως τουα έχουμε καλέσει.
Τέλος εμπνευσμένη από το μπλοκίδιο της Φένιας, που μιλάει για σχέσεις, έχω να δηλώσω οτι όλοι είναι άντρες είναι γουρούνια. (Μην το παίρνετε προσωπικά βρε παιδια, σεις είστε γουρουνάκια). Ρέα, πάμε το κλασσικο πφφφφφ.....μπόιζ!!!Γιατί λίγο πολύ όλα τα αρσενικά, παρά τα πολλά τους χαρίσματα(γκουχ,γκουχ) είναι ανίκανα να παρακολουθήσουν τις ψυχικές διακυμάνσεις μιας γυναίκας,πόσο μάλλον να τις καταλάβουν( ε τώρα δεν φταίμε και μεις που έχουμε 1000 διακυμάνσεις το δευτερόλεπτο, να τις πρόλάβετε). Τέλοσπάτνων, δεν βαριέσαι όσο έχουν ζεστά χέρια και σε λένε "τρουφίτσα" τους τα συγχωρείς όλα(όχι καμάρι μου δεν μιλούσα για σένα, μην αγχώνεσαι :ΡΡΡΡΡΡ) . Άντε υγεία. Πολύς διάλογος σε αυτό το ποστ.

Στις πολλές αλλαγές στο μπλόγκ μου θα προσθέσω και την αλλαγή γλώσσας γραφής.
Έτσι για να αποκτά σιγά σιγά ένα πιο φινετσάτο και ρομαντικό στιλ. (σπέσιαλ θένκς στο θειούλη μου(τον πραγματικό ;Ρ)
Τελικά μου αρέσει να δημιουργώ έναν ονειρικό κόμσο γύρω μου και να ζω εκεί. Είμαι φανατσιόπληκτη?ή απλά ονειρεύομαι?μα πως μπορώ ταυτόχρονα να είμαι τοσο ρεαλίστρια, κυνική και με τα΄σεις υπερβολικού αυτοελέγχου? πως μπορεί κάποια που ομολογουμένως αναζητάει μαγεία στο καθετί να είναι τοσο σχολαστική ώρες ώρες?γιατί αναζητάω μαγεία, κακά τα ψέμματα. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς τι είναι η μαγεία, αλλά μπορώ να πω πότε συμβαίνει. ένα καλο βιβλίο είναι μαγεία γιατι σε ταξιδεύει. Όπως και η όμορφη μουσική. Ο έρωτας είναι μαγεία γιατί δεν εξηγείται, απλά βιώνεται.
Μπορεί να αναζητώ την μαγεία, απλά για να μην αποδεχτώ την τραγικότητα του κόσμου, πόση δυστυχία υπάρχει σε αυτόν. Μπορεί για να έχω κάπου να ακουμπάω όταν νομίζω οτι όλα θα καταρρέυσουν, για να ελπίζω. Μπορεί πολύ απλά να είμαι χαζορομαντική, και πολύ αθώα. :)

Και κάτι λιγότερο φιλοσοφικό τώρα. Επιστρέφοντας που λέτε στην πραγματικότητα και την αναθεωρήση του περίφημου άρθρου 16, έχω να δηλώσω ένα. Δεν θέλω να ζήσω στην Ελλάδα.Πανέμορφη χώρα, πολιτισμός κλπ, αλλά εδώ ούτε να σπουδάσω ολοκληρώμενα μπορώ όυτε να βγάλω το ψωμί μου. Γιατί αμα είναι αν έχουμε αντιπολίτευση που υπερψηφεί τέτοια νομοσχέδια για να δούμε λεει πόσο άσχημα θα είναι και τι σκατά έιναι η κυβέρνηση και να νιώσουμε τη διαφορά, εγώ ευχαριστώ δεν θα πάρω. Και άμα βλέπω 10 εκπροσώπους κομμάτων έξω απο το σχολείο, να σε τραβάνε απο δω και απο κει και αν σε προτρέπουν για αγώνα, αηδιάζω. Και δεν θέλω να ασχολούμαι. Ας μείνω καλύτερα στον ονειρόκοσμό μου, με τα παραμύθια, τις ιστορίες και τις ανασφάλειες μου. Ας προσπαθήσω να ομορφύνω τον κόσμο πρώτα για αυτούς που αγαπώ και μετά βλεπουμε.

Pame gia neo post? pame!
den ksero an ta blog exoun loksiga, an eixan pantos to diko mou tha eixe hdh pnigei avth th stigmh, afou ligo noritera eixe erthei sto epikentro mias entonhs sizithshs pou eixa me enan neo kai pisto(:P) anagnosth... o opoios kai me epeise meta apo kapoia propatheia na mhn krivomai piso apo to daktilo mou kai na kano me th zoh mou(kai me to blog mou) oti mou goustarei....en to metkasi o en logo anagnosths einai athlios!diavase tosous mhnes post kai den eixe na kanei oute ena sxolio...pragma gia to opoio plhrose me th somatikh tou akeraiothta( o nai opos katalavate ton dagosa)...so agaphte k.Fwth kanoniste na exete sxolia apo do kai pera, allios ....
den ginetai thelo na filofhso tora(kollhsa apo orismenous...) kai na analiso ti mou prosfere to 2006, kai ti thelo apo to 2007....otan me rothsan ti mou emeine apo th xronia pou efige apanthsa "ta xamogela ton filon mou"....kai pragmatika htan mia xronia poli gemath apo tous filous mou, alla kai genika apo diaforous anthropous...to etos ton dhmosion sxeseon ena pragma!htan enas xronos pou me allakse poli, kai me mperdepse poli perissotero....pote den perimena omos oti tha antimetopiza etsi thn 3h likeiou...distixos h evtixos den thn palevo, an kai prospatho apegnosmena...
tora gia na doume ti perimeno apo to 2007....evelpisto na simmazepso ta miala mou kai na peraso kapou aksioprepos(esto mia viologia, katitis vre aderfe...)
avto kirios, kathso epishs kai na kseperaso thn efhveia mou, na appalxto apo kapoia elatommatakia, na stenaxorhso oso to ligotero ginetai osous agapo( e kai avtoi to idio ennoeitai)
kai telospanton na peraso mia yay kai woohoo xronia...ante kalh xronia....se olous mas