Ηθικό δίδαγμα της ημέρας: με λίγη καλή μουσική κάθεσαι ακόμα και αν γράψεις μπλογκ...

Έχω καιρό να γράψω εδώ για όσα πραγματικά νιώθω, και όχι να ρχίσω πάλι παράθεση γεγονότων...για κάποιο παράξενο λόγο έτσι καταλήγω πάντα με όλα τα ημερολόγια, αρχίζω από αυτά που κρύβω μέσα μου και φτάνω στο να αραδιάζω γεγονότα. Για να δούμε λοιπόν...
1ο συμπέρασμα.... το φθινόπωρο πέφτουν τα φύλλα, αρχίζουν οι βροχές(σε νορμάλ κλίματα όχι τώρα έτσι όπως κατακρεουργήσαμε την οικολογία)και μένα μου φεύγουν οι άντρες(ανεξαρτατήτως οικολογικών καταστροφών). Δεν ξέρω πως τα καταφέρνουν οι άτιμοι. Πέρσι ο Γιώργος πήγε Κρήτη, φέτος ο Φώτης πάει στρατό. Μα καλά βαλτοί είναι; Και λες και συνενοούνται να αποχωρούν σε περίοδο που είμαι ιδιαίτερα ευάλωτη σε καταθλίψεις. Φταίω γω μετά να γράφω ποιήματα; Όχι πείτε μου!Και ξέρετε ποια είναι η μαλακία; Ότι δεν το κάνουν επειδή είναι αναίσθητα γουρούνια, δεν με νοιάζονται και δεν με υπολογίζουν στη ζωή τους(σιωπή Φώτη, μην επεμβαίνεις), αλλά επειδή έτσι έρχονται τα πράγματα. Το φερε η μοίρα που λέμε. Πως είχαμε στισ αρχαίεσ τραγωδίες σύγκρουση ανθρώπου-δυνάμεων που τον υπερβαίνουν, έτσι και γω το παίζω Πηνελόπη-Κλυταιμνήστρα(ναι αυτή που έφαγε τον άντρα της στο τέλος). Σημειωτέων, χαριτολογόντας πάντα τα λεώ μην με πάρετε στα σοβάρα, μην γίνω Μήδεια.
2ο συμπέρασμα...είμαι φοιτήτρια γαμώτη μου, και έχω ένα γκρι χαρτάκι που λέγεται πάσο. Έχω μια συμπαθητική σχολή κοντά στην ιατρική. Έχω το το Πάιδων απέναντι, και έχω γενικά κέφια. Είναι γαμάτο. Ειμαι φοιτήτρια. Το λεω και δεν το πιστεύω. Βέβαια, όλοι οι αγωνισταί-διεκδικηται που σπάνε λίγο κάμια μέρη της ανατομίας μου, αλλά θα τους ξεπεάσω(εκτός και αν κάνουν κατάληψεις, που θα αρχίζω να βρίζω ανεξέλεγκτα και θα ξαναγίνω Μηδεια)
3ο συμπέρασμα...τελικά ότι και αν γίνει εγώ Μήδεια θα γίνω


Υ.Γ Η Μήδεια ήταν η γκόμενα που έσφαξε τα παιδιά της...(καλά στη δικιά μου περίπτωση όχι παιδιά , αλλά νεανίες... )