Λοιπόν, σπάω τη σιωπή λόγω και με αφορμή έναν άντρα που πάντα με προβλημάτιζε.
Όταν τον γνώρισα,με πείραζε, γελούσε όταν ειρωνευόμουν και με έκανε και μένα να ξεκαρδίζομαι. Έφτασε μια εποχή που συνηδειτοποίησα ότι έχει ένα κάποιο ενδιαφέρον για την περσόνα μου, αλλά τον θεωρούσα τελειώς εξωγήινο για τα γούστα μου. Μέχρι που μια μέρα όταν είχα φτάσει σε κατάσταση απελπισίας, είχα αρκετά αδιεξόδα και κόντευα να γίνω καταθλιπτικό πλασματάκι, με φίλησε. Με χόρεψε. Με αγκάλιασε. Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από κείνο τον καιρό. Μόνο οτι είχα την αίσθηση οτι πετάω κάπου.Άντεξε γκρίνια,απογοήτευση, ανασφάλειες και κόμπλεξ. Ακόμα και τα μελιστάλαχτα ποιηματάκια μου επιμένει να του τα διαβάζω, να φανταστείτε. Και έχει και κάτι μάτια...αχ αυτά τα μάτια. Ένας θεός ξέρει πόσο μου λείπουν τώρα που είναι μακριά. Αλλά δεν έχει σημασία, γιατι όταν θα έρθει εδώ θα ξεχάσω πάλι ότι ήθελα να του πω, απλά θα χαθώ στην αγκαλιά του. Νομίζω οτι αυτά που θέλω να πω τα είπαν καλύτερα στο παρακάτω τραγούδι , που σε τάνγκο ρεμίξ είναι απίστευτο, οπότε και το παραθέτω.

Under the blue sky
It’s just you and I
And I wonder why
I can’t be with
Anyone else but you

Is it something in your eyes
Or your innocent lies
That makes me feel like I’m lost here
I’m wandering around in total disguise

It was extraordinary
And for one too many
I loved you sevdim seni
Sen de sev beni, sev beni

Since you could make me smile
Then you could stop the world for a while
Sometimes you make me cry
Then you give me wings and make me fly

Na na na na na
Na na na na na
Na na na na na

I hope is true
and i'm with you
we both wanna trip
that'll never be true
whatever you do
tell me you feel the same way too...

Since you could make me smile
Then you could stop the world for a while
Sometimes you make me cry
Then you give me wings and make me fly



Αυτά, τα υπόλοιπα τα ξέρεις Φώτη Μου...