Τι να γραψω? απλα δεν ειμαι καθολου, μα καθολου καλα. Δεν φτανει που μου λειπει μεχρι τρελας ο Γιωργος, εχω και τη μανα μου με τα κουφα της να με πρηζει. 16 χρονια ειμαι διπλα της τωρα βρηκε να μου εμφυτευσει τον σεβασμο για τον εαυτο της. Δηλαδη ποσο μπορει να σε περιοριζει ενας ανθρωπος? Αν ειναι η μανα μου παντως, απειρως. Γκρρρρρ....

Τι να κανω??Εχω να διαβασω θρησκευτικα, αλλα βαριεμαι δεν μπορω. Γαμωτο μπορει κανεις να μου πει τι να κανω???Αισθανομαι τοσο απαισια που μαλωνω με τη μαμα, και που θυμωνω με το παραμικρο με τον Γιωργο επειδη ειναι τοσα που θελω να του πω, αλλα δεν κανει επςιδη γραφει και δεν θελω να τον απασχολω. Και του εχω τοσα αποθημενα εν τελει που θα με περναει για παρανοικη....Πραγματικα βγαζω καπνους απ΄τα αυτια γιατι ολα δεν ειναι οπως θελω ...δεν ξερω τι θελω και αυτο με εξοργιζει χειροτερα απ'ολα!!!