Γειά σας!Είμαι η θεά από πάνω(εννοείται αυτή στα δεξιά, η άλλη με το ροζ είναι μια τρελή).
Με λένε Κλεοπάτρα και είμαι η βασίλισσα του Νείλου(άκουσα ειρωνικά σχόλια ή μου φαίνεται;Αποκεφαλισμος!). Λίγα πράγματα για τον εαυτό μου: χυμώδης, με πλούσιες καμπύλες, λάγνο βλέμμα(νομίζω διακρίνεται ξεκάθαρα στη φωτογραφία) και χωρίς αναστολές(κανενός είδους). Είμαι η πιο ερωτιάρα αγελάδα του κόσμου. Αντικειμενικά. Και είμαι μωβ(κίνκι και σέξυ). Και λίγο από τη βιογραφία μου. Γνώρισα τον πρώτο μου έρωτα χάρη στη τρελή(όχι δεν είμαι γκοθού και λεσβία, άντρας ήταν) και είναι ένας από τους λίγους λόγους που την αντέχω.Ένας δίμετρος γαλανομάτης με σοφιστικέ ύφος πλησίασε τη βιτρίνα παρασυρόμενος από την τρελή που φώναζε "μωβ αγελάδα, μωβ αγελάδα". Ο προαναφερθείς με κοίταξε επίμονα και τότε ένιωσα να ηλεκτρίζομαι(μπορεί να έφταιγε και ο ναυλον ελέφαντας από πανω, δεν ξέρω). Και οι προσευχές μου εισακούστηκαν. Μια μέρα ο γαλανομάτης ήρθε στο μαγαζί και με πήρε. Και τότε συνέβη το τρομερό. Περίμενα πως θα είμασταν για πάντα μαζί, θα κοιμόμασταν αγκαλιά στο κρεβάτι του, θα με αποκαταστούσε, θα με ζούλαγε μέρα νύχτα.Ήμουν έτοιμη να γίνω Η μωβ αγελάδα ΤΟΥ. Αλλά ο παλιοδον ζουάν με έχωσε σε μια σακούλα και με πήγε στο αμάξι του. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι η φάτσα της τρελής που τσιρίζει ενώ ανοίγει την σακούλα. Ο ναι. Με εκεμταλλέυτηκε, με χρησιμοποίησε στεγνα.Γι'αυτόν ήμουν απλά ένα δώρο. Το χειρότερο ήταν που η τρελή κρεμάστηκε από τον λαιμό του και άρχισε να τον φιλάει. Ήταν το τελειωτικό χτύπημα που με έκανε να μισήσω του άντρες για ένα βραχύ χρονικό διάστημα(μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι τησ τρελής). Εκεί γνώρισα τον άντρα της ζωής μου. Τον Ραμσή. Είναι μπεζ μαλλιαρός και κορμάρα. Είναι το λιμάνι μου, η αγάπη μου, ο αρκούδος μου(κυριολεκτικά). Αυτά. Γι'αυτό και ζω με την τρελή. Που δεν είναι και τόοοσο τρελή τελικά για να βγαίνει με τον γαλανομάτη. Που μάλλον απλά δεν του αρέσει το μωβ, προτιμάει πιο τρίβιαλ γκόμενες. Πφφφφ άντρες. Καμία σύγκριση με τους αρκούδους.